Tuesday, April 26, 2011

විලම්භීත.....



හොඳටම
මත්වුනු හදවත
හෙම්බත්වී.........
හිත පැද්දෙන අතකට
ලෙන්ගතුවී.......
සිතුවිලි හිමිහිට
අඳුරට නතුවී.......
හැර යන්ට හදයි.......
දුක අතපසුවී.....

ගැස්සෙන මතකය.....
නිදිබරවී......
හරිගස්සන්නට මට
අමතක වී.......
ආපස්සට යන සිතිවිලි
සිරවී.....
හදවත ඉතිරී දුක
යයි ඉහිරී....

හිරු විකසිත මුත්
අළු අසරණවී......
දහවල් අහසේ තරු
ගැබ්බරවී.....
වැලපෙන හද මල්
කැල මුකුලිතවී....
ගිලිහෙන්ට හදයි
තනිකම මටදී..

4 comments:

Anonymous said...

harima lassanai...lassana galapimak.

ayesha said...

m.m...... sweet

පිණිබිඳු... said...

කොහොම උනත් අන්තිමට තනිකම තමා තනියට ඉන්නෙත්.

Lost Soul said...

ලස්සනයි..