හිස් පහස

දෑත බැඳ ඇත
දෑස නිදි නැත
සිතේ දොරගුළු පළුදුවී ඇත....
සීත රෑ මැද....
නිමල ගිනිසිළු....
යහන පාමුල.....
වියැකෙමින්.....
යොවුන් ප්‍රෙමයෙ....
අඳුරු නටඹුන්...
විටින් විට....
එයි මතුවෙමින්.......
බරිත ඇතිරිලි...
සලිත කරමින්.....
තෙමුනු කොමු පිළි
වියැලෙමින්.....
කොහේවත් නැති
හීන අමුවෙන්....
පල දරා ඇත තනිකමින්.....
අතුල හැඟුමන්.....
ගූඪ කෙසුරක......
සුස්මකට යටවී හෙමින්......
බිඳී විසිරෙයි නලියමින්......

තෝන් ලණුව......

උස්ස උස්ස දුන්නට
මේ බැස්ටිය......
මාරු කරන්
හරි හරියට යශ්ඨිය......
ඕනි දාට
කොහෙවත් නැති කස්ටිය.......
පේන කියන්ඩයි....
ඕන් ලැහැස්තිය......

සීරු මාරුවට
දිරාමාරුවී.....
පීරිගෑව නම්බුවට
මුවාවී.......
පංගු පේරුවට....
නෝක්කාඩුවී.....
වැලයන පැත්තට
හේත්තු වේවී.......

සිරික්කියට බර
නැති අඩුපාඩු.....
කිරිච්චියට වැඩි
මුව අත ලාපු......
අවීචියෙන් පිටුවල්
කර දාපු......
චීත්තයක් නාගෙන
ඇත ලාටු....