"ඔපමණ අනවශ්ය බර පටවාගෙන අප අපගේ ජීවිත බෝට්ටුව පැදගෙන යන්නේ ඇයි? අප බෝට්ටුවේ බර සැහැල්ලු කළ යුතුය. නැත්නම් හබල් ගාද්දීම අපට ක්ලාන්තය ඇති වනු ඇත. බෝට්ටුවේ බර ඇදීමට වෙහෙසෙන විට අපට සිරිය නැරඹීමට පුළුවන්කමක් නැත. ලෝකයේ සුන්දරත්වය දකින්නට අපට නිදහසක් හා පහසුවක් ද නැත".....(බෝට්ටු සවාරියක්:Three Men in a Boat )
Wednesday, September 21, 2016
Monday, September 12, 2016
දෙගිඩියාව
ඇවිද යමි මම
අනන්තය වෙත
මතක අහුරන් කඩමාල්ලක
හීන පුරවන් සාක්කුවේ.....
හෙමින් එක දෙක කාන්දුවේ...
හදවතේ බර හෑල්ලුවේ....
ගාට ගාටා පසුපසම විත්
සතුට දුක හා හේත්තු වේ....
ඈලියාවට යන්ට ඉඩදෙමි....
ප්රේමයට මං නිවාඩුවේ.....
බලාපොරොත්තුව
දෑස බැඳගෙන...
වෙලී ප්රේම බැන්ජියේ....
නිදහසේ අත්හලෙමි රාගය....
ඉපිල එන්නට ආයෙ දවසක....
නොපිට පෙරලා
දැවෙන උදහස.....
මකා දැමුවෙමි කිළිටි අදහස.....
ලොවට අමතක වසන්තයේ.....
මතකයන් එහි අඩංගුවේ....
Subscribe to:
Posts (Atom)