පිරුණු කොපුල් දෙමැද
නොපිපුනු පොහොට්ටුව....
හිතේ අහුමුළුවල
හොල්මං කරයි තව.....
පිපෙන්නට පළමුවෙන්
නෙලාගත යුතුව ඇත....
ගතට ඇති ලොබ මිසක
පෙමට මෙහි නොමැත ඉඩ...
නිදිවැදුනු අඳුරු දළ...
කිතිකවා අවදි කොට...
පිළුනු දහදිය සුවඳ
සොරාගත යුතුව ඇත
අනවසරයෙන් හොරෙන්
අර අඳින හොර හිතට...
රිද්මයට එක්වන්න
නොහැක ඇති වියරුවට
සිතේ රුදු බව සොයයි
ගතේ ඇති මුදු බව....
අභිනික්මනක යෙදෙමින්
අතැර හුරු පුදබිම...
කතර මිහි තෙත්වෙන්න
අතුල පිනි මුව අගින්...
වියැලෙන්න පළමුවෙන්
පෑළ දොර හැරයන්න....
පිබිදෙන්න වෙර දරන....
මල් රේණුවක ගැස්ම..
නොම දැනේ පිපුනු මුත්...
අකැප කරදහි මලට.....
අරමුණක් නොසොයාම....
මැවුණු ආරාධනා......
අසැබි විරඟේ රඟට....
ගොනු කරයි චෝදනා....
මුණුමුනුව හා බැඳී....
ගොළුව ඇති වේදනා....
වෙර දරයි සනසන්ට...
හති හලන චේතනා.....
කළුමුහුද කළඹවා.....
මහ මෙරම සලිතවී.....
නිම්නයම උතුරුවා.....
සෙල් තලාවම තෙමී....
බැලූ බැල්මට පුරුදු....
දසුනෙ වෙනසක් දැනේ.....
පීල්ලට මෙහායින්....
රේල්ලුව යනු පෙනේ......
1 comment:
අන්තිම වෙනකං අල්ලගෙන ආවා... අන්තිම දෙපදය දිරවාගන්න බැරි වෙලා ඉන්නේ
Post a Comment