විරූපී හීන

වටා ඇත ලෝකයක්
වසා ඇති මූඩියක්...
පලාගෙන හද පියන්....
දැනෙන ආවේගයක්...
ඇසි පියන් යට කරදරෙන්....
විරූපී හීනයක්....
ඇසෙන මානේ නෙතක් කුමටද?
පෙනෙන මානේ හීන මොකටද?
හීනමානේ හිස්මතින්...
ඇවිද යමු අපි..
විගසකින්......

දකිනු රිසියෙන් වටා හිඳිනා....
රකුසු කැළ....
තව උමතු කරවා.....
රිස්ස යනු රිසියෙන්
මෙයින් මතු.....
පලා යමු විගසින් හොරෙන්.....
ගසා අඬබෙර
හිත සොඳින්...
වලා පෙළ මත නළියමින්.....
මැවෙන සෙවනැළි අනියමය හා....
හාද වෙමු අපි එක පයින්.....
ක්‍රෝධ විරහිත
හිතේ අහුමුළු....
පීර පීරා කළඹමින්.....
සොයමු නිදහස ඉත සිතින්....

දෙනෙත් නැහැ
කඩතුරා කුමටද?
සුවඳ නැති මල් එපමණයි.....
හඬක් නැති තැන්
පෙළා තව තව.....
සොයා ඇදෙමුද දූතයන්.....
මත නැගී කීකරු පුතුන්...
මරා හණමිටි මාපියන්...
ගලන රුහිරෙන්...
ඔප දමා යළි...
මවා වීර කාව්‍යයන්.....