වෙස් මුහුණකට
පෙම් කරමි
විවර කරන් හිත
රවට්ටගෙන හදවත....
පණ ඇති දෙයකට වඩා.....
ගැස්මක් ඇතැයි
පතාගෙන....
වියැලිච්චි
ඇස් පිටිපස.....
හිස් මිනිසුන්න්ට වඩා
නුඹ හොඳයි
මගෙ හිතවත....
උපතින්ම හිස් වුනත්....
ඇතුළත.....
තෙත් බවක් දැනෙයි....
මට....
ඔය ලෙන්ගතුකම මත....
බලාපොරොත්තුවක් නැතත්....
පොදි බැඳගෙන.....
නිදහසේ වැතිරෙන්න
හිතෙයි
ඔය රුව මත....
ඉසිඹුවක් නොදී මට.....
රිදවාපන්.....
යළි යළිත්.....
සිහිගන්වන්නට....
මං තාම අවදියෙන් වග.....
No comments:
Post a Comment