"ඔපමණ අනවශ්ය බර පටවාගෙන අප අපගේ ජීවිත බෝට්ටුව පැදගෙන යන්නේ ඇයි? අප බෝට්ටුවේ බර සැහැල්ලු කළ යුතුය. නැත්නම් හබල් ගාද්දීම අපට ක්ලාන්තය ඇති වනු ඇත. බෝට්ටුවේ බර ඇදීමට වෙහෙසෙන විට අපට සිරිය නැරඹීමට පුළුවන්කමක් නැත. ලෝකයේ සුන්දරත්වය දකින්නට අපට නිදහසක් හා පහසුවක් ද නැත".....(බෝට්ටු සවාරියක්:Three Men in a Boat )
Thursday, July 1, 2010
ගන්නෝ දනිති දන්නෝ නොගනිති.......
සමාජ සම්මතය නම්
තිර රෙදිකඩින් වැසුනු
මිනිස් සිත……
ජනේලයක් නම්.......
නීති රීති නම් ග්රිල් වලින්
සීමා කොට ඇති......
බලන්නට පමනක් අවසර...
අතපතගෑමට තහනම්...
පුරා වස්තුවක් බඳු
සදාචරත්මක ආශාවන්.....
විනීත ලෙස
ඇඳුම් අන්දවා
කීකරු ලෙස
රඟපෑමට
හුරු කොට ඇති
නොදැමුණු සිතුම් පැතුම්....
පරාර්ථය නම්
මුර භටයින්
පෙරටු කොට ගෙන
සීරුවෙන් ඉදිරියට
ඇදෙන ආත්මාර්ථයේ
රිය පෙරහැර.......
කරපින්නාගෙන ඇත්තේ
කුමක්දැයි නොදන්නා නමුත්
කඳුකර මාර්ගයක
තනිවම
ගමන් කරන
යැක් ගවයෙක් බඳු
බලාපොරොත්තුව.......
මරණය නම්
විශ්වාසනීය රේල්ලුව
ගමන් කරන
කාලය නම් රේල් පාර
හරහා වැටුනු
ජීවිතය නම්…..
අනරක්ෂිත රේල් ගේට්ටුව.....
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
7 comments:
මිනිස්කමේ කන්නාඩිය කවමදාකවත් ගලවන්න එපා...........
අමු ඇත්ත පද අතර...
ඔයා හැමතිස්සෙම අපිට යමක් දෙන කෙනෙක්, ස්තුති මෙ පද ටිකට, නොදන්න යමක් නොවුනට, දන්න දෙ අලුත් යාකිරිමක් එක්ක මනසට පුංචි සැහැල්ලුවකුත් සිද්ධ වුණා.
සම්මත කඩතුරාවන්ගෙන් මිදී "ජීවිතය" දෙස ඇති සැටියෙන් බැලිය හැකි නම් !!!
@ මැණික්(සුළඟ)
බැරිකමකුත් නෑ.......
ස්තුතියි ප්රතිචාරයට...:D.....
@ රවා & ඉලංදාරියා...
ස්තුතියි ප්රතිචාරයට...:D...
This is truly beautiful....reality of "life"....
Sashi
@ Sashi......
ThanQ 4 the comments.....:D
Post a Comment