"ඔපමණ අනවශ්ය බර පටවාගෙන අප අපගේ ජීවිත බෝට්ටුව පැදගෙන යන්නේ ඇයි? අප බෝට්ටුවේ බර සැහැල්ලු කළ යුතුය. නැත්නම් හබල් ගාද්දීම අපට ක්ලාන්තය ඇති වනු ඇත. බෝට්ටුවේ බර ඇදීමට වෙහෙසෙන විට අපට සිරිය නැරඹීමට පුළුවන්කමක් නැත. ලෝකයේ සුන්දරත්වය දකින්නට අපට නිදහසක් හා පහසුවක් ද නැත".....(බෝට්ටු සවාරියක්:Three Men in a Boat )
Thursday, September 16, 2010
අද....
දුක් වේදනා
මවා තියා.......
මට ආදරෙයි
කියූ....ඔයා......
අද
මා දමා.....
හද පාරවා.....
කොහිදෝ ගියේ......
වෙන්වෙලා.......
වසන්තෙයේ...
සුන්දර සිනා......
ගිම්හානයේ.......
කඳුලක් වෙලා........
මට ආදරෙයි
කියූ....ඔයා.........
කොහිදෝ ගියේ......
මා හැරදමා.........
අතිතයේ...
හිත සිරවෙලා..........
අනන්තයේ
නුඹ නැවතිලා.....
මට ආදරෙයි
කියූ....ඔයා.........
කොහිදෝ ගියේ......
මා හැරදමා.....
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
15 comments:
nice one bro............
:)
දාලා ගියාට ආයි එන්න පුලුවන් එයාටම දුක හිතිලා
මොනව වුනාද හිටි ගමන්.
මැණික්(සුළඟ)
වෙන අතක් බලාගමු දැන්...
මොකද උනෙ අහිටඉගමන් යසාගෙට හිටියනේ...
sweet........
ආදරෙයි කියන අය හරි ඉක්මනට වෙන්වෙනවා
කියවලා හිත මොකක්ද වුණා.... වගේ.
එළමකිරි මචෝ...පට්ට...
ගිය අය ආපහු ආවට.... ???
එන්න එපා ඔබ සිත තහනම්...
ආදරය මිරිගුවක්..............
ලස්සනයි සහෝ..
ඇත්තටම තනුවක් දාලා ගත්ත නම්...
කියල වැඩක් නැහැ...
මොනව කරන්නද? ඇත්තටම එන අය වැඩි දෙනෙක් ආපසු අනන්තයටම යනවා. දුකයි තමා......
ලස්සනයි......
හැමදෙයක්ම වෙනස් වෙන ලෝකෙ එයත් වෙනස් වෙන්න ඇති............
Post a Comment