"ඔපමණ අනවශ්ය බර පටවාගෙන අප අපගේ ජීවිත බෝට්ටුව පැදගෙන යන්නේ ඇයි? අප බෝට්ටුවේ බර සැහැල්ලු කළ යුතුය. නැත්නම් හබල් ගාද්දීම අපට ක්ලාන්තය ඇති වනු ඇත. බෝට්ටුවේ බර ඇදීමට වෙහෙසෙන විට අපට සිරිය නැරඹීමට පුළුවන්කමක් නැත. ලෝකයේ සුන්දරත්වය දකින්නට අපට නිදහසක් හා පහසුවක් ද නැත".....(බෝට්ටු සවාරියක්:Three Men in a Boat )
Thursday, June 17, 2010
දෝරගලන සිතුවිලි..
මොරසූරන වැස්සක
දෝරගලන සිතුවිලි....
හදවත හැම අස්සක
මුල්ලක අත මැසිවිලි...
දුක සඟවාගෙන හිටියා
දැන් හොඳටම ඇති....
ඔබ හන්ඳා විඳි අවමන්
මේ මට හිමි නැති....
පුර හඳ නැති අහසේ
තරුවක් වෙලා....
මට හිමි නැති හදකට
පහසක් වෙලා.....
ගැරහුම් අවමන් මැද
නොසැලී එදා......
සිටි මතකය රිදවයි...
සිහිනෙන් පවා......
ඔබ දන්නවාද මිල
ආදරයක පිවිතුරු....
සිතුවිල්ලක බර
එක බිඳු කඳුලක මුහුවුනු...
නිහැඬියාව පවසන
වදනක ලියැවුනු තතු...
යලි එන්න එපා ඔබ
කඳුළු අරන් මින් මතු.....
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comment:
ලස්සනයි අකුරු කිරිම
Post a Comment