"ඔපමණ අනවශ්ය බර පටවාගෙන අප අපගේ ජීවිත බෝට්ටුව පැදගෙන යන්නේ ඇයි? අප බෝට්ටුවේ බර සැහැල්ලු කළ යුතුය. නැත්නම් හබල් ගාද්දීම අපට ක්ලාන්තය ඇති වනු ඇත. බෝට්ටුවේ බර ඇදීමට වෙහෙසෙන විට අපට සිරිය නැරඹීමට පුළුවන්කමක් නැත. ලෝකයේ සුන්දරත්වය දකින්නට අපට නිදහසක් හා පහසුවක් ද නැත".....(බෝට්ටු සවාරියක්:Three Men in a Boat )
Thursday, June 17, 2010
ඔබ නැත තනිවී...
ඔබ නැත තනිවී....
හිඳිමී ඔබ අසලින්....
සිටියත් දුරකින් වෙන්වී....
මා හද ඔබ වෙනුවෙන්.....
වෙන්වූ මුත් පෙරදා කඳුලින්...
නැත සිත ඔබගෙන් වෙන්වී...
නැවතී හිඳිමී තවමත්...
ඔබ වෙනුවෙන්.........
හැන්දෑවට හිරු බැසයත්දී....
අඳුරින් මුළු ලොව මුකුලිත වෙද්දී....
නොදැනේ තවමත්...
මට තනිකමවත්.....
උණුහුම ඇත හද පතුලේ.....
කොහොදෝ නුඹ සැඟවෙන්නේ....
හදවත නෑ පිලිගන්නේ.........
මන්දාරම ලොව හඬවත්දී...
හීතල ගත හිරිගඩු නංවත්දී....
නොදැනේ තවමත්...
ඒ සිසිලසවත්....
උණුහුම ඇත හද පතුලේ.....
කොහොදෝ නුඹ සැඟවෙන්නේ..
හදවත නෑ පිලිගන්නේ.....
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment