හොඳපිට සහ කණපිට....

ලෝකයක් නසන්නට...
රුදුරු අවි අත දරා...
ඇයි අපේ ….
සොහොයුරෝ....
යුධ බිමේ තනිවෙලා....

ගත ඇඳුනු වණ කැළල්
නැත තවම සුව වෙලා....
අවිය දැරු අතට නැහැ...
මල් කැකුළු හුරු වෙලා....

නිදන මුත් මුළු ලොවම...
සාමයෙන් සැතපිලා....
සිහිනෙනුදු නුඹ තවම...
යුධ බිමක සිරවෙලා......