"ඔපමණ අනවශ්ය බර පටවාගෙන අප අපගේ ජීවිත බෝට්ටුව පැදගෙන යන්නේ ඇයි? අප බෝට්ටුවේ බර සැහැල්ලු කළ යුතුය. නැත්නම් හබල් ගාද්දීම අපට ක්ලාන්තය ඇති වනු ඇත. බෝට්ටුවේ බර ඇදීමට වෙහෙසෙන විට අපට සිරිය නැරඹීමට පුළුවන්කමක් නැත. ලෝකයේ සුන්දරත්වය දකින්නට අපට නිදහසක් හා පහසුවක් ද නැත".....(බෝට්ටු සවාරියක්:Three Men in a Boat )
Thursday, June 17, 2010
තවමත්..
ඔබ තාම ඔතැනයි
මම මෙතැනම...
අපි තාම එහෙමයි
ජීවිතයම...
හිත තාම වැලපෙයි
ආදරයද?...
කඳුලු කැට එමටයි...
වස්සානය.....
මිදී නැවතී ඇත
කාලය......
කවුරුන්ද නිවැරදි
නොමැත වැටහෙන්නේ..
නොපිලිගත්තත් සැරද
එකම සිතිවිල්ලක්
නැවත නැවතත්
සිතට වද දෙන්නේ....
සැබැවින්ම මේ අපිමද?
නොමැත හඳුනන්නේ....
ආදරය යල්පැනගිය
මුසුවී වේදනාවක්...
සපැමිණ යලි යලිත්
එබිකම් කර යන්නේ....
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment