"ඔපමණ අනවශ්ය බර පටවාගෙන අප අපගේ ජීවිත බෝට්ටුව පැදගෙන යන්නේ ඇයි? අප බෝට්ටුවේ බර සැහැල්ලු කළ යුතුය. නැත්නම් හබල් ගාද්දීම අපට ක්ලාන්තය ඇති වනු ඇත. බෝට්ටුවේ බර ඇදීමට වෙහෙසෙන විට අපට සිරිය නැරඹීමට පුළුවන්කමක් නැත. ලෝකයේ සුන්දරත්වය දකින්නට අපට නිදහසක් හා පහසුවක් ද නැත".....(බෝට්ටු සවාරියක්:Three Men in a Boat )
Tuesday, June 29, 2010
අමූලික ආදරය.......
මගේ හිත මගේ ලඟ.....
උඹේ හිත උගේ ලඟ.....
ඇගේ හිත මගේ ලඟ......
උගේ හිත ඇගේ ලඟ.....
ආදරයෙක තුන්කොනක.....
මගේ හිත එක තැනක......
හිතේ දුක තව තැනක....
ලතැවෙනවා හීනයක......
ආදරය රාගයට.....
අතවනයි හෙමි හෙමිහිට......
ජීවිතය තාලයට........
හිසනමයි මධුවිතට.......
ආලයට නොමැති තැන...
හිමිව ඇත කාලයට.....
මගහලෙමි මගෙ හිත......
අනාරාධිත හීනයක.....
සෙනෙහස තවමත් ඉඳ හිට
ඉකිබිඳියි තනිවම......
මදහස මුව අග අවනතයි
ආශාවට........
හිත ලඟ දඟ කරන
සිතුවිලි එකමුතුව.........
දවා හලු කොට ඇතිවගයි.......
ආදර අවනඩුව.......
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
2 comments:
නියමයි....උත්ප්රාසය නම් මාරයි!!
ThanQවේවා Commenටුවට....:D.
Post a Comment