"ඔපමණ අනවශ්ය බර පටවාගෙන අප අපගේ ජීවිත බෝට්ටුව පැදගෙන යන්නේ ඇයි? අප බෝට්ටුවේ බර සැහැල්ලු කළ යුතුය. නැත්නම් හබල් ගාද්දීම අපට ක්ලාන්තය ඇති වනු ඇත. බෝට්ටුවේ බර ඇදීමට වෙහෙසෙන විට අපට සිරිය නැරඹීමට පුළුවන්කමක් නැත. ලෝකයේ සුන්දරත්වය දකින්නට අපට නිදහසක් හා පහසුවක් ද නැත".....(බෝට්ටු සවාරියක්:Three Men in a Boat )
Thursday, June 17, 2010
ඔය නෙතු ලඟ නැවතී..
තරුවක් වෙලා
ඉන්නම් අහසේ......
එළියක් වෙලා
සඳ නැති දවසේ....
සැනසුම් සුසුමක් වී
ඔබ පහසේ.....
රැඳෙන්නම් හොර රහසේ.....
තනිවුනු මොහොතේ.........
අතැඟිල්ලක එල්ලී
ඔය නෙතට එබී.....
හසරැල්ලක මුසුවී....
නුඹ ලඟම රැඳී......
ඉන්නට ඇතිනම්
ඔබෙ සුවඳේ වෙලී.......
මුළු ලොවට වඩා.....
මට ඒ මොහොත වටී.......
සිතුවිල්ලක් වී.....
නුඹෙ සිතට වැදී.....
පවනැල්ලක් වී
නුඹ ගත දැවටී......
සෙවනැල්ලක් සේ.....
ඔබ ලඟම රැඳී.......
ඉන්නම් සැමදා
ඔය නෙතු ලඟ නැවතී...
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
2 comments:
ලස්සන අදහසක් තියෙනවා
Than Q වේවා commenටුවට......:D
Post a Comment